Od ukupno 128.789 hektara šuma i zemljišta kojima gazduje Javno preduzeće „Vojvodinašume“, šume i šumske kulture zauzimaju 99.509 hektara, dok ostatak od 29.280 hektara čini neobraslo šumsko i ostalo zemljište (neplodno zemljište i zemljište za ostale svrhe). Od ukupne površine neobraslog zemljišta, površina koja se vodi kao šumsko zemljište iznosi 4.837 hektara, ali na ovoj površini nije moguće sprovoditi pošumljavanje jer je to zabranjeno uslovima zaštite prirode (zaštita livadskih staništa), osim u slučaju pojedinih manjih čistina koje se nalaze u okviru većih šumskih kompleksa i koje će biti pošumljene prilikom redovnog obnavljanja šumskih kompleksa u okviru kojih se nalaze.

Prilikom sprovođenja redovnih aktivnosti, Preduzeće svake godine pored obnove postojećih, vrši i podizanje novih šuma na čistinama. Ovaj posao se vrši shodno planskim dokumentima, i mogućnostima korišćenja podsticajnih sredstava iz Budžetskog fonda za šume AP Vojvodine. Budući da je najveći broj parcela koje se vode kao šumsko zemljište veoma mali po površini, i nalazi se kao enklava okružena šumom, značajnije pošumljavanje nije moguće za kratak vremenski period. Poštujući osnovne principe gajenja i korišćenja šuma, kada dođe vreme za obnovu sastojina zrelih za seču, biće pošumljene i čistine koje se sa njima graniče.

Rešenja za dosadašnja uspešna pošumljavanja su uvek davali šumari, koji znaju da pošumljavanje nije akcija, nego stručan, odgovoran i dugoročan posao.

Opština Zrenjanin se sa samo 3,2%  (oko 5.000 hektara obraslog zemljišta), nalazi daleko ispod optimalne pošumljenosti koja bi na osnovu kriterijuma razvijenih evropskih zemalja gde je pod šumom 0,16 hektara po glavi stanovnika, trebala da ima 12.119 hektara šuma. To je bio osnovni razlog da se u JP „Vojvodinašume“ pošumljavanje u ovom delu Banata postavi kao prioritet, pa je u Mužljanskom ritu, na ritskoj crnici, u periodu od 1986-2017. godine, pošumljavanjem čistina podignuto ukupno 528 hektara novih šuma hrasta lužnjaka.

Osim toga, izvršena je i konverzija hibridne topole, vrbe, bagrema i američkog jasena na površini od 204 hektara, tako da se pod ovom plemenitom vrstom tvrdih liščara na području srednjeg Banata, sada nalazi 732 hektara novih šuma.

Do devedesetih godina prošlog veka, na ovim zemljištima je sađena topola, jer je tadašnja industrija za proizvodnju celuloze potraživala velike količine sirovine. Po svaku cenu su podizani zasadi topole, čak i na zemljištima koja im nisu pogodna za razvoj, tako da su i ostvareni prinosi na kraju proizvodnog ciklusa bili veoma mali.

Supstitucija postojećih vrsta drveća je izvršena na osnovu ukazane potrebe za unapređenjem postojećeg stanja, jer je  zapremina sastojine bila ispod 100m³ po hektaru, a i zbog zamene stranih vrsta drveća (alohtone) domaćim (autohtone). Na ovaj način omogućeno je održivo korišćenje prostora u GJ „Mužljanski rit“ gde će osim ekonomske koristi, u budućnosti biti povećano skladištenja ugljenika kao ekosistemske usluge.

Opštepoznata je činjenica da kao jedan od najsloženijih ekosistema, šuma održava ekološku ravnotežu, a pri tom dugoročno obezbeđuje i kvalitetnu sirovinu koja ima veoma široku primenu.

Brojne, opštekorisne funkcije šume posebno dolaze do izražaja kada je izabrana vrsta sadnog materijala, optimalna za dato stanište. U tom smislu, pre početka pošumljavanja, kopaju se pedološki profili i ispituju osobine zemljišta. Zahvaljujući dobrom izboru vrste drveća i primeni mera nege i zaštite,  povećava se stabilnost šume po pitanju negativnih uticaja fitopatoloških oboljenja i oštećenja od insekata, a na kraju proizvodnog ciklusa i vrednost proizvedene drvne zapremine.

Zdrave šume, bujne po svom porastu, na najbolji mogući način utiču na kvalitet života ljudi i ostalog živog sveta jer su riznica kiseonika i prečistač zagađenog vazduha. Krošnje stabala služe kao prepreka kretanju čestica prašine i peska, apsorbuju neprijatne mirise iz industrijskih postrojenja i ublažavaju ekstremne temperature vazduha. Korenje stabala stabilizuje tlo i reguliše vodni režim  u zemljištu. Od ostataka plodova, kore i grančica tokom vremena nastaje humus koji vezuje 6-7 puta više vlage nego što iznosi njegova težina. Ovo je veoma važno, jer se voda sa rastvorenim mineralnim materijama tako zadržava u zoni korenovog sistema biljaka koje tu egzistiraju. Ublažavajući snagu vetra, šuma sprečava raznošenje površinskog sloja oranice, pa i na taj način direktno utiče na povećanje prinosa poljoprivrednih kultura. Značaj šuma za ljude je šire gledano nemerljiv, a za neke životinje su čak od životne važnosti jer u njima nalaze sklonište i hranu. Neke lekovite i retke vrste biljaka, mogu se naći samo na određenim lokalitetima u šumi.

Napred navedene činjenice impliciraju veliku odgovornost. JP „Vojvodinašume“ je rezultatima svog dugogodišnjeg rada dokazalo spremnost i doslednost u sprovođenju politike koja se temelji na principu održivog gazdovanja i očuvanja zdrave životne sredine, pri tom ne zanemarujući ni ekonomski princip koji podrazumeva proizvodnju najkvalitetnijih drvnih sortimenata.